Waarom je beter je zintuigen kunt gebruiken voor het bewaren van herinneringen en niet je telefoon
Zijn er belangrijke momenten uit je jeugd die jij je kunt herinneren? Misschien is er iets uit je tienerjaren of toen je volwassen was dat je nog levendig bij staat? Vertel, wat is het dat jij je kunt herinneren en hoe herbeleef je die momenten?
Herinneringen
Misschien denk je wel eens terug aan die plek waar je altijd met je vrienden rondhing buiten school. Waar jullie het over hadden en wat jullie uitspookten en hoe sterk de band was tussen jullie. Of misschien herinner je je allereerste date. Hoe je afgesproken had naar de film te gaan en hoe nerveus en ook gespannen je was terwijl je nadacht wat nou het beste moment was om haar hand vast te pakken. Of de vakanties met je ouders en je broers en zussen en de muziek tijdens de lange autoritten. Het moment dat je afstudeerde, klaar was met school en hoe blij je toen was.
Iets wat ik mij levendig kan herinneren is hoe mijn leraar Frans op de middelbare school zijn best deed zijn liefde voor de taal aan ons over te brengen. Door ons eindeloos te laten luisteren naar Franse chansons. Nog steeds, wanneer ik de eerste noten van een nummer van Gerard Lenorman hoor, zie ik mijzelf weer in dat klaslokaal en begin ik spontaan de tekst mee te zingen. Ik geloof dat mijn leraar geslaagd is met zijn doel…
Het zijn allemaal herinneringen die we ergens hebben opgeslagen.
Je wilt je alles herinneren
De laatste tijd zie ik veel mensen hun herinneringen bewaren met hun telefoon.
Zie ik mensen door een stad of een park lopen, alles vastleggen voor Instagram terwijl ze hun likes checken. Ondertussen die leuke man of vrouw over het hoofd zien die naar hun glimlacht. Mensen die tijdens een concert met een telefoon voor hun neus staan, in plaats van dat ze echt naar de muziek luisteren en zich laten raken.
Ouders die elke beweging van hun dochter of zoon vastleggen op film zonder echt in het moment aanwezig te zijn. Niet zien hoe trots en blij hun kind is en hoe dat kind zo graag dat gevoel met de ouder wil delen. Ouders die de kans missen om echt met hun kind te verbinden en die band voor de toekomst te behouden.
Het is niet dat ik nooit foto’s of video’s maak. Ik hou van fotograferen en als je mijn telefoon zou bekijken kom je zeker ook foto’s tegen. Maar niet zoveel. Ik gebruik liever mijn zintuigen.
Je wilt zelf je herinneringen bewaren
De momenten die je met een telefoon of ander apparaat opslaat, worden buiten jou bewaard. Je bent dan afhankelijk van het apparaat om je herinneringen terug te halen. De momenten die je met je zintuigen opslaat worden binnenin jou bewaard. Waar je ook bent en wat je ook doet, kun je altijd deze herinneringen uit jouw verleden weer terughalen.
Het zijn onze zintuigen (oren, ogen, neus, smaak, en tast) die ervoor zorgen dat we van alles kunnen waarnemen. Zo kunnen we de ervaringen van ons leven bewaren en ook de gevoelens opslaan die erbij ontstaan.
Het zijn de gevoelens die je graag wilt onthouden
Wat wil jij je herinneren?
Stel jezelf nou eens voor in de laatste dagen van je leven. Je zit in je comfortabele stoel en staart voor een moment naar buiten of een van je kleinkinderen zit op je knie wachtend op een mooie anekdote van jou. Of misschien is het een verzorgingstehuis of ziekenhuisbed waar je je laatste dagen doorbrengt. Misschien voel je je niet meer zo fit, of is je gehoor of zicht wat minder geworden.
En terwijl je daar zo zit of ligt, sluit je even je ogen en denk je terug aan de jaren die voorbij zijn gegaan. En je probeert de momenten die voor jou zo speciaal waren te herinneren en die je veilig hebt bewaard. Wat is het dan dat jij je wilt herinneren?
Hoe goed jij je telefoon heel lang in de lucht kon houden terwijl je staarde naar een 5 inch scherm?
Of zijn het de heerlijke geuren van je moeders kookkunsten, de melodie en woorden van dat ene nummer dat je geraakt heeft en degene die toen bij jou was, de warmte en zachtheid van een lichaam dat je aanraakte, de mooie ogen waarin je hoopvol hebt gekeken en die jouw blik verliefd beantwoordde, de vlinders in je buik en het kippenvel, of hoe je buik pijn deed van het lachen bij het horen van de grappen van je beste vriend en hoe tot op deze dag je precies die grappen nog kan navertellen.
Hmm….ik weet wel wat ik zou willen.
Dit verhaal is eerder gepubliceerd op ThriveGlobal: Why you want to use your senses to save your memories and not your phone
Rechten featured foto: rawpixel on Unsplash
Rechten foto metro: Hugh Han on Unsplash
Rechten foto twee vrouwen: Greg Raines on Unsplash
