Hoe kan het dat er binnen het onderwijs zoveel aandacht is voor ons hoofd en het opslaan van kennis en zo weinig aandacht voor menselijke vaardigheden en voor emotionele ontwikkeling? Dat terwijl juist nu die menselijke vaardigheden als inlevingsvermogen, integriteit, betrokken zijn, creativiteit het hardst nodig zijn.

Het is tijd voor een extra vak binnen het basis en vervolgonderwijs en binnen lerarenopleidingen: emotionele ontwikkeling. Zowel voor leerlingen, als voor leerkrachten.

Hoe zou het zijn als je op school ook kunt praten over dingen die lastig zijn en je niet hoeft te doen alsof alles altijd goed gaat? Als er een leraar is die door je boosheid heen kijkt en ruimte maakt voor jouw verdriet. En je je niet eenzaam hoeft te voelen. En je leert dat bij iedereen weleens iets mis gaat, en je meer begrip leert op te brengen voor iemand anders.

Dat vraagt iets van leraren. Namelijk dat zij zelf gezonder omgaan met hun eigen emoties. Dat is nogal wat, want de meesten hebben dat nooit echt geleerd.

Inleven in anderen en inzicht in jezelf is te leren.

• emoties
• onderwijs