Liefde en blijdschap, we zien ze graag in ons leven. En zonder aarzelen geven we ons er met alle plezier aan over. Maar als angst, boosheid of verdriet ons pad kruist, willen we er zo min mogelijk mee te maken hebben en lopen we het liefst er hard voor weg. Vreemd eigenlijk…want uiteindelijk hebben deze emoties een en hetzelfde doel, ons helpen.

Een warm gevoel in je hart wat niet meer te stoppen is en je lichaam overneemt. Een zachte blik die in je ogen verschijnt en het enige waar je nog tot in staat bent is een beetje dromerig voor je uit kijken.

Als dit ons overkomt herkennen we deze signalen van ons lichaam meteen. Instinctief herkennen we de liefde en begrijpen we dat we van iemand houden. Vaak overkomt het ons op een onverwacht moment en worden we door de emotie overvallen. Meestal hebben we, in eerste instantie, geen enkele moeite met het toelaten van liefde en geven we ons er graag aan over.

Hetzelfde geldt voor blijdschap. Als er iets gebeurt wat je bijzonder fijn vindt of je hoort of ziet iets wat je leuk vindt ontstaat er in je lichaam meteen een reactie. Je ontspant en onbewust verschijnt er een glimlach om je mond en een lichtje in je ogen. Je begrijpt meteen wat er aan de hand is, wat er nu gebeurt is goed voor je.

Voelen van emoties

Dat we van iemand houden of vrolijk en gelukkig zijn bedenken we niet met ons hoofd. We voelen deze emotie. Dat komt doordat het ons lichaam is die dat met signalen aangeeft. We voelen deze signalen, we begrijpen wat ze voor ons betekenen en we verbinden er vervolgens een actie aan.

Er is geen haar op ons hoofd dat er aan denkt om deze gevoelens van liefde en blijdschap weg te drukken of om ervoor weg te lopen. Eerder het tegenovergestelde gebeurt, we zetten (symbolisch) onze deur helemaal open. Net zoals we ook geen schroom voelen om aan anderen deze liefde en blijdschap te laten zien.

Maar wat gebeurt er als andere emoties als angst, boosheid en verdriet ons pad kruisen? Verwelkomen we ze dan net zo graag in ons leven? Staan we stil om te luisteren naar wat zij ons willen vertellen? Durven we deze emoties aan anderen te laten zien? Of vinden wij (of anderen) dat dat niet kan? Waarom is voelen van emoties dan in één keer zwak en soft?

Basisemoties

Angst, boosheid en verdriet maken net als liefde en blijdschap, deel uit van onze basisemoties. Het zijn twee kanten van dezelfde medaille. Al deze emoties hebben een en dezelfde functie, namelijk ons vertellen wat er gebeurt in ons lichaam en in ons leven en of dit wel of niet past bij wie wij zijn.

Ons openstellen voor emoties betekent ze vrij door ons heen laten stromen en ze echt voelen. Ons afsluiten voor emoties betekent ze opkroppen en ze vervolgens vastzetten in ons lichaam, met de bijbehorende gevolgen.

Dat niet alleen, door ze niet te voelen missen we ook de signalen die ons een stap verder hadden kunnen helpen om dingen ten goede voor ons te kunnen veranderen. Hoe vaak kijken we op de moeilijke momenten in ons leven naar buiten en zoeken daar de antwoorden. Terwijl de emoties in ons lichaam ons hadden kunnen vertellen wat er aan de hand is. En onze intuïtie ons had kunnen helpen om een oplossing te vinden.

These pains you feel are messengers. Listen to them ~ Rumi

Emoties vertellen de waarheid

Op de een of andere manier zijn we vergeten wat de werkelijke betekenis van emoties is. Ze helpen ons herinneren wat waarheid is en wat iets werkelijk voor ons betekent.

Nu verwelkomen we alleen de emoties waar we ons fijn bij voelen en duwen we degene weg die we liever niet willen ervaren. We nemen niet de tijd om stil te staan en te luisteren naar wat ze ons te vertellen hebben.

Daar zit ook nog een andere kant aan. Want zodra we weten wat iets echt voor ons betekent, nodigt dat ons uit om verantwoording te nemen voor ons leven en voor wat we wel graag willen ervaren. Het nodigt ons uit om iets te zeggen of te doen, en dat kan confronterend zijn.

It takes courage to endure the sharp pains of self-discovery. Rather than choose to take the dull pain of unconsciousness that would last the rest of our lives ~ Marianne Williamson

Het is tijd dat we alle emoties weer verwelkomen in ons lichaam. Niet om ze vast te houden en er in te zwelgen. Maar om ze te laten vertellen wat er gebeurt in ons leven en te laten zien wat we echt willen. Zodat we ze vervolgens kunnen laten gaan.

Het is tijd dat we inzien dat het voelen van emoties niet zwak is. Het voelen van je emoties en er vervolgens naar handelen is juist één van de meest krachtige en moedige dingen die je kunt doen.

 

 

• emoties