Liefdesbang

Herken je dat, een relatie met een enorme aantrekkingskracht en intense gevoelens voor elkaar. Twee personen die eigenlijk veel om elkaar geven, maar waar plotseling alleen maar irritatie, onbegrip en boosheid ontstaat. Hoe meer de één zich terugtrekt in zichzelf, hoe meer de ander contact/verbinding zoekt. En vervolgens vice versa. In veel gevallen leidt dit tot een breuk in de relatie. Maar is dat nodig? Het boek ‘Liefdesbang’ van schrijfster en therapeut Hannah Cuppen geeft een dieper inzicht in de dynamiek van deze situaties en hoe deze ontstaan. Maar laat ook zien dat je een keuze hebt en hoe je uit de dynamiek kunt stappen. Want het kan echt anders!

In relaties ervaren we gevoelens van liefde en geluk, maar we worden ook geraakt in onze diepste angst en pijn. In het openen van onszelf voor de ander komen we in contact met onverwerkte emoties.

Er zijn veel boeken geschreven over verlatingsangst en bindingsangst. O.a. in de boeken van Elaine N. Aron over hoog sensitiviteit las ik over de verschillende vormen die er zijn. Daarin wordt uitgelegd dat deze angsten vaak ontstaan in de kinderjaren. Als we ons in onze kinderjaren onveilig of onvoldoende geliefd voelen of te weinig ruimte hebben gekregen heeft dat pijn gedaan. Die pijn was op dat moment te groot om dat als kind te willen voelen. En om te overleven hebben we de pijn weggestopt en is er een wond ontstaan. We zijn in onze emotionele ontwikkeling stil blijven staan en we zijn niet geworden wie we vanbinnen eigenlijk zijn. We hebben ons echte zelf in de steek gelaten.

Niet iedereen met zo’n wond is zich bewust dat ze deze meedragen. Als we later in ons leven iemand tegenkomen tot wie we ons sterk aangetrokken voelen, wordt die wond getriggerd en voelen we angst. Het is geen angst voor die andere persoon, maar het is angst voor de verbinding en wat die verbinding kan betekenen. Of we zijn bang om vrijheid te verliezen (bindingsangst) of we zijn bang (mocht de relatie stoppen) om liefde te verliezen (verlatingsangst). Hannah Cuppen schrijft: ‘het hechtingspatroon dat we als kind bij onze ouders geleerd hebben, zullen we herhalen in latere intieme relaties.’ We houden liefde op afstand of we proberen het zodanig vast te houden dat we het wegjagen. ‘En ondertussen missen we de liefde waar we zo naar verlangen.’

Dynamiek van aantrekken en afstoten

Wat ik eerder geleerd had was dat mensen met angst elkaar aantrekken, net zoals mensen zonder angst elkaar aantrekken. Wat nieuw voor mij is, is dat iemand met verlatingsangst een persoon aantrekt met bindingsangst. En andersom. De twee tegenpolen trekken elkaar dus aan. In allebei wordt een wond uit het verleden getriggerd en er ontstaat tussen deze twee personen een dynamiek, een dans van aantrekken en afstoten. Dat klopt inderdaad, je hebt intense gevoelens voor elkaar maar tegelijkertijd twijfel je over of je dit wel wilt.

Wat fijn is aan ‘Liefdesbang’ is dat het een compleet boek is. Niet alleen worden de verschillende vormen van angst uitgelegd en hoe die zijn ontstaan. Maar ook welke dynamiek er ontstaat tussen mensen en hoe dit zich uit. In het boek staan veel persoonlijke verhalen van mensen die heel herkenbaar zijn. Mocht je je nog niet bewust zijn van deze dynamiek in jezelf (of in de ander), geloof me…na dit boek zeker.

Een partner kan nooit goedmaken wat je als kind bij een ouder hebt gemist.

De dynamiek leidt vaak tot onbegrip en boosheid. Een manier waarop je dit uit is of door afstand te nemen of door vast te houden. Of je bent je wel bewust van wat er speelt maar je weet niet hoe je dit kunt veranderen. Het voelt alsof er een muur tussen jullie staat. Aan welke kant van de muur je ook staat, het geeft je een machteloos gevoel. Je kunt dit voor de ander niet oplossen, je kunt bij de ander de pijn van de wond niet helen. Je kunt ook de verantwoordelijkheid voor je eigen pijn niet bij de ander neerleggen. Je kunt alleen je eigen wond helen.

Vergeven betekent de wens opgeven dat het verleden beter was geweest ~ Louise Hay

Wat het boek helemaal compleet maakt, zijn de oplossingen die beschreven worden om een andere liefdesdans aan te gaan. Want het kan wel anders! Sommigen vluchten naar een nieuwe partner om daar de dans opnieuw te beginnen of zoeken houvast in een verslaving of werk.

Wat nodig is, is (hoe moeilijk en pijnlijk dat ook is) je oude pijn, verdriet of boosheid toe te laten. Nu de ouder te zijn voor jezelf die je vroeger zo gemist hebt. Vergeef je ouder en jezelf voor wat er in het verleden is gebeurd. Het betekent niet dat je het eens bent met wat er gebeurd is, maar het betekent dat je je pijn nu mag voelen en vervolgens mag loslaten. Pas als je je eigen pijn kunt accepteren, kun je ook de ander accepteren in zijn onvolmaaktheid. Hou van jezelf met al je leuke en minder leuke kanten en laat je echte zelf zien. Hou van je wie je eigenlijk bent en open je hart om weer liefde te geven en te ontvangen.

Liefdesbang is een zeer volledig boek dat een onderwerp aansnijdt waar soms wat negatief over wordt gesproken. Mensen met deze angsten worden soms gezien als ‘foute mannen of vrouwen’. Misschien wordt het tijd om vanuit een ander perspectief te kijken en te zien dat dit geen ‘foute mensen’ zijn, maar mensen die gewond zijn. Hoe anders zou het zijn als zij en wijzelf weer ontdekken wie we echt zijn en dat durven laten zien,  zodat er meer gezonde relaties zouden ontstaan.

• angst
• oude patronen
• relaties